Μια κιβωτός-ντουλάπι, ένα κλουβί σε ύψος 6 μέτρων, 15 χορευτές και ζωντανή μουσική στη χαρούμενη παράσταση "Νιζίνσκι: Μια μαριονέτα του Θεού", που σκηνοθετεί ο Σταύρος Τσακίρης
Ενα μοντέρνο τσίρκο στήνεται στη σκηνή του Ηρωδείου, το Σάββατο. Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης, εμπνευσμένος από τη ζωή του θρυλικού χορευτή Βασλάβ Νιζίνσκι, δημιουργεί ένα σύνθετο θέαμα, το "Νιζίνσκι, Μια μαριονέτα του Θεού...".
Στο σύμπαν που στήνεται επί σκηνής, μέσα σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό, συνυπάρχουν ο καταπονημένος χορευτής που ζει τις τελευταίες του στιγμές (Γιάννης Τσορτέκης), ανεβασμένος σε ένα κλουβί σε ύψος 6 μέτρων, μία ομάδα νεαρών μαθητών (15 χορευτές της ΚΣΟΤ) που παρακολουθούν ένα μάθημα χορού από τη δασκάλα τους, παίζει ζωντανά πιάνο (Τατιάνα Παπαμόσχου), ο νεαρός Νιζίνσκι που χορεύει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του (Κωνσταντίνος Ρήγος), η σύζυγός του (Ευδοκία Ρουμελιώτη), υπηρέτες, γκαρσόνια, νοσοκόμοι, αλλά και φαντάσματα από το παρελθόν του χορευτή. Οι ήρωες απευθύνονται στο κοινό, ανοίγοντας έναν άτυπο διάλογο μαζί του.
Σε αυτούς απευθύνουν τον λόγο και τις σκέψεις τους. Κυρίαρχη θέση στη σκηνή έχει μια κιβωτός-ντουλάπι, φτιαγμένο από τον εικαστικό Αλέξανδρο Ψυχούλη, που σαν το κουτί των ταχυδακτυλουργών εμφανίζει και εξαφανίζει ανθρώπους, ζώα και πράγματα, τα οποία ο Νιζίνσκι επαναφέρει στη μνήμη του κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή του. Η πανηγυρική αυτή ατμόσφαιρα ενισχύεται από την ανάλογη μουσική σε υψηλούς τόνους, που έχει συνθέσει ο Νίκος Κυπουργός.
Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης παρουσιάζει ένα θέαμα χαρούμενο και γρήγορο. Η παράσταση έχει ως θέμα την άνοδο και την πτώση ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, όμως δεν μένει στο επίπεδο της θεατρικής βιογραφίας.
Ο Νιζίνσκι είναι απλώς η αφορμή για να τεθεί το ερώτημα: τι είναι ο καλλιτέχνης το 2011; Ενα ερώτημα που, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, παραμένει αναπάντητο: "Στον 21ο αιώνα υπάρχει θέση για τον καλλιτέχνη γητευτή, σολίστα με τη δωρεά της σαγήνης; Τι σκέφτονται για την "καλλιτεχνική μοναδικότητα" οι χιλιάδες των θεατών που κατακλύζουν τα σημερινά θεάματα; Η νέα γενιά σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών, σαν μαθητευόμενοι της γοητείας, τι προσδοκούν από την αφιέρωσή τους στην τέχνη;".
Η παράσταση βασίζεται στα ημερολόγια, στην αλληλογραφία του χορευτή και στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ρόμολα Νιζίνσκι για να μιλήσει για την καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα, την τρέλα, τον φόβο και το μυστήριο του θανάτου. Χορός, θέατρο και μουσική συναντιούνται στη σκηνή του ρωμαϊκού ωδείου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, για να εκφράσουν τη διαλεκτική σχέση του καλλιτεχνικού φαινομένου με τη σημερινή πραγματικότητα σε ένα ιδιότροπο "ντοκιμαντέρ" πάνω στην τρέλα και τη δημιουργία.
Στην παράσταση, που περιέχει τολμηρές σκηνές και κάποιες λεκτικές ακρότητες, ακούγονται αποσπάσματα από τα έργα "Πετρούσκα" (Ι. Στραβίνσκι), "Παιχνίδια" (Κλοντ Ντεμπισί), "Το απομεσήμερο ενός Φαύνου" ( Κλοντ Ντεμπισί). Η σκηνοθεσία και το κείμενο είναι του Σταύρου Σ. Τσακίρη, τα σκηνικά του Αλέξανδρου Ψυχούλη, τα κοστούμια του Αντώνη Βολανάκη, η μουσική του Νίκου Κυπουργού, η χορογραφική επιμέλεια του Κωνσταντίνου Ρήγου, οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ. Δραματολόγος η Δήμητρα Πετροπούλου.
Παίζουν: Κωνσταντίνος Ρήγος, Γιάννης Τσορτέκης, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Τατιάνα Παπαμόσχου, Αποστολία-Γαλάτεια Τσακίρη, Μαρία-Σιμώνι Τσακίρη, Μαριέτα Βέττα, Χλόη Θεοδωροπούλου, Τάσος Καραχάλιος, Γιάννης Νικολαΐδης. Ακούγεται ο Γρηγόρης Βαλτινός. Συμμετέχουν σπουδαστές της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης.
ethnos.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου