Η φετινή πυρκαγιά στη Χίο, που άφησε πίσω της 148.000 στρέμματα καμένης γης, είχε το μεγαλύτερο κόστος σε καμένα στρέμματα τα τελευταία 30 χρόνια. Η πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και η κοινωνία της Χίου θα πρέπει να αντιμετωπίσουν άμεσα μια σειρά από ζητήματα , όπως είναι:τα απαραίτητα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, η κτηνοτροφία, η υλοτομία, το κυνήγι, η παρακολούθηση των καμένων εκτάσεων, καθώς και οι στοχευμένες δράσεις αποκατάστασης της φυσικής βλάστησης.
Τα παραπάνω προκύπτουν ως βασικά συμπεράσματα της επιτόπιας απογραφής και έρευνας από το WWF Ελλάς, η οποία κατέληξε στην ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο: «Οικολογικός απολογισμός της πυρκαγιάς του Αυγούστου 2012 στη Χίο: Γενικά στοιχεία, επιπτώσεις, προτάσεις».
Τα ευρήματα της WWF είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά ,καθώς το 66,6% των καμένων στρεμμάτων αφορά φυσική βλάστηση και το 31,6% καλλιέργειες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία 30 χρόνια η φυσική βλάστηση υποχωρεί συνεχώς στο νησί, δίνοντας τη θέση της σε «άγονη γη». «Ο οικολογικός απολογισμός μιας πυρκαγιάς » σημειώνει ο γ.διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας,«αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά εργαλεία που το WWF Ελλάς παρέχει σε πολιτεία, αρμόδιους φορείς και τοπική κοινωνία, προκειμένου η επόμενη μέρα να σχεδιαστεί με στέρεο και αποτελεσματικό τρόπο. Οφείλουμε σαν χώρα να προστατεύσουμε το φυσικό μας κεφάλαιο, τόσο με την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού συστήματος δασοπροστασίας, όσο και με την ορθή και τεκμηριωμένη διαχείριση των επιπτώσεων των πυρκαγιών. Η αξιοποίηση των πολύ συγκεκριμένων προτάσεων και λύσεων που εμπεριέχει ο συγκεκριμένος απολογισμός, επαφίεται στους αρμοδίους και τους πολίτες. Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε παρόντες, προκειμένου να στηρίξουμε αλλά και να πιέσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση».
Οι προτάσεις της περιβαλλοντικής οργάνωσης συνοψίζονται στα ακόλουθα :
• Στις περιοχές που κάηκαν νεαρά πεύκα ή εκτάσεις, οι οποίες είχαν αναδασωθεί λόγω παλαιότερων πυρκαγιών, είναι απαραίτητο να προγραμματιστούν νέες αναδασώσεις με είδη που υπάρχουν στο νησί.
• Ιδιαίτερη προσοχή οφείλει να δοθεί στη διαχείριση της κτηνοτροφίας και της βόσκησης, καθώς η συγκεκριμένη παραγωγική δραστηριότητα αποτελεί ίσως τον «υπ’ αριθμό ένα» κίνδυνο για τη φυσική αναγέννηση των καμένων εκτάσεων. Πιο συγκεκριμένα, οι κτηνοτρόφοι πρέπει να ενημερωθούν άμεσα για το καθεστώς προστασίας των αναδασωτέων περιοχών και τις σχετικές κυρώσεις, σε περίπτωση παράνομης δραστηριότητας. Επίσης, είναι απαραίτητη η παροχή ζωοτροφών για τη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση της έλλειψης τροφής, καθώς και μια ενδεχόμενη επανεξέταση αναδασωτέων περιοχών από προηγούμενες πυρκαγιές, οι οποίες δεν κινδυνεύουν πλέον από τη βόσκηση και θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια εναλλακτική για τους κτηνοτρόφους.
• Η υλοτομία πρέπει να γίνει με ήπιο και επιλεκτικό τρόπο, πάντοτε βέβαια υπό την αυστηρή επίβλεψη της Δασικής Υπηρεσίας. Οι άδειες επιβάλλεται να είναι αυστηρά ονομαστικές, ενώ για τη διευκόλυνση του ελέγχου είναι απαραίτητο να καθορίζουν επακριβώς τον χώρο, τον όγκο αλλά και τη χρονική διάρκεια απόληψης.
• Η απόφαση της Διεύθυνσης Δασών Χίου για την απαγόρευση του κυνηγιού σε περιοχή ευρύτερη της καμένης (έκταση 258.031 στρεμμάτων) για τρία χρόνια, υπήρξε κρίσιμη και καθόλα ορθή. Παρόλα αυτά θα πρέπει να υπάρξει αυστηρός έλεγχος από τη Διεύθυνση Δασών για την τήρηση της παραπάνω απόφασης απαγόρευσης και να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην επιτήρηση των άκαυτων νησίδων βλάστησης.
• Τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα απαιτείται να είναι στοχευμένα και άμεσα, ενώ η ήπια κλίση του εδάφους στην πλειονότητα των καμένων εκτάσεων επιτρέπει στις αρχές να εστιάσουν σε μικρής κλίμακας παρεμβάσεις, κυρίως στις πευκόφυτες καμένες περιοχές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου